Maria Montessori opracowała zestaw materiałów rozwojowych, służących odkrywaniu przez dziecko świata metodą od konkretu do abstrakcji. Dostrzegła, że dziecko musi samodzielnie dokonywać eksperymentów i empirycznie doświadczać rzeczywistości, wtedy lepiej rozumie i zapamiętuje. Pomoce te stwarzają możliwość poznania świata za pomocą konkretów – dzieci poznają litery, cyfry, pojęcia, dźwięki itd. Dzięki pomocom, które można nie tylko zobaczyć, ale także dotknąć, poczuć, usłyszeć. Uaktywnione zostają wszystkie zmysły. Dopiero z czasem, w miarę jak dziecko zaczyna myśleć abstrakcyjnie, Montessori przechodzi do innych pomocy, bardziej schematycznych i abstrakcyjnych.
Pomoce wykorzystywane w pracy metodą Montessori charakteryzują się następującymi zasadami:
zasada stopniowania trudności
każdy kolejny materiał zawiera w sobie tylko jeden wyizolowany nowy element trudności
zasada kontroli błędu
konstrukcja materiałów i sposób pracy z nimi pozwalają dziecku samodzielnie dostrzec błędy i pomyłki a następnie je skorygować
zasada ograniczenia
każdy materiał występuje tylko w jednym egzemplarzu (uczy dzieci umiejętności cierpliwości i oczekiwania na swoją kolej oraz planowania i respektowania praw innych osób)
zasada kontynuacji
materiały rozwojowe są ze sobą logicznie powiązane – trudności są stopniowane
zasada estetyki
wygląd przyciągający uwagę dziecka
